Badania w służbie praktyki opisują pracę z miejscami trudnego dziedzictwa, w ramach której przed podjęciem działań upamiętniających oraz w ich trakcie prowadzi się szereg badań: archiwalnych, historycznych, społecznych, sondażowych, terenowych (nieinwazyjnych) i innych. O ile badania archiwalne i historyczne mogą być rozpatrywane jako oczywisty element każdej inicjatywy upamiętniającej, a przeprowadzenie jakichkolwiek prac budowlanych w miejscu trudnego dziedzictwa często wymaga uprzedniego przeprowadzenia badań nieinwazyjnych, o tyle sprawa wcale nie jest oczywista w przypadku innych rodzajów badań – zwłaszcza społecznych. Takie nastawione na praktykę badania (uwzględniające kwestię społecznego odbioru i potrzeb różnych interesariuszy/ek), wychodzące poza samą historię danego miejsca i nastawione na zrozumienie jego społecznego rezonansu prowadzi się po to, aby wesprzeć udane procesy upamiętniania.
fotografia Steven D. Reece