Architektura krajobrazu i oznaczanie leśnych grobów z czasów Zagłady

Kontekst

W Europie Środkowej i Wschodniej pełno jest zapomnianych grzebalisk ofiar Zagłady. Znajdują się w lasach, przydrożnych rowach i na polach. Choć ich potomkowie/kinie, a także badacze/ki często nie znają dokładnych lokalizacji tych pochówków, ani też liczby spoczywających w nich osób, często przechowują je w swojej pamięci lokalne społeczności. Od 2014 roku Fundacja Zapomniane poszukuje takich miejsc, lokalizuje je, bada i upamiętnia.

W 2015 roku Fundacja Zapomniane przeprowadziła nieinwazyjne badania terenowe nieoznaczonego żydowskiego grzebaliska znajdującego się w lesie niedaleko wsi Pikule (woj. lubelskie, wschodnia Polska). W leśnej ziemiance ukrywało się jedenaście osób; w 1942 roku zostały one zabite przez nieznanych sprawców. Domniemane położenie pochówku wskazał Fundacji jeden z mieszkańców okolicznej wsi, któremu historię tę opowiedział nieżyjący już kolega.


Wyzwania

  • JAK ustalić precyzyjną lokalizację pochówku przy użyciu najlepszych możliwych metod nieinwazyjnych?
  • JAK przeprowadzić proces upamiętnienia w lesie, szanując zarówno pamięć ofiar, jak i środowisko przyrodnicze?
  • JAK wpisać miejsce w lokalną kulturę pamięci?


Wyróżniki

  • Wysunięcie na pierwszy plan lokalnej, wernakularnej pamięci, wyjście od indywidualnych świadectw osób z okolicy i przygotowanie działań upamiętniających z udziałem całej społeczności.
  • Przeprowadzenie poprzedzającego upamiętnienie procesu partycypacyjnego, angażującego lokalną społeczność, lokalne władze i organizacje pozarządowe, szkoły, ośrodki kultury, lokalne nadleśnictwo oraz inne podmioty.
  • Zaaranżowanie charakterystycznego, ale współgrającego z naturą (środowisko leśne) miejsca pamięci ofiar Zagłady, przy wykorzystaniu oryginalnych technik architektury krajobrazu oraz idei zielonych upamiętnień.

Opis

W 2015 roku Fundacja Zapomniane zarejestrowała świadectwo członka lokalnej społeczności i – w oparciu o jego relację oraz oględziny terenu – wskazała potencjalną lokalizację pochówku ofiar Zagłady. Fundacja nawiązała też kontakty z lokalnymi władzami, organizacjami i sprawującym pieczę na tym terenem Nadleśnictwem oraz przeprowadziła nieinwazyjne badania.

W 2017 roku miejsce zostało oznaczone symboliczną drewnianą macewą w ramach projektu „30 macew w 30 dni”, będącego wspólną inicjatywą Fundacji Zapomniane i The Matzevah Foundation (USA).

Pięć lat później, w październiku 2022 roku, Fundacja Zapomniane zbadała miejsce ukrywania się i pogrzebania ofiar, wykorzystując georadar i najnowocześniejsze technologie (więcej informacji o metodologii: tutaj). Nieinwazyjna metoda pozwoliła zespołowi precyzyjnie zlokalizować grzebalisko.

W 2020 roku Fundacja Zapomniane nawiązała współpracę ze środowiskiem aktywistów/ek pamięciowych z okolicy oraz szkołami w Janowie Lubelskim. Wcześniej zorganizowała warsztaty – łączące technologię i tradycyjne rzemiosło – w których wzięła udział miejscowa młodzież. Podczas warsztatów stworzona została drewniana macewa, którą następnie (wspólnie z młodzieżą i lokalnymi aktywistami/kami) umieszczono na lokalnym cmentarzu żydowskim, wówczas nieupamiętnionym i nieoznaczonym.

Zdecydowano, że ziemianka, w której ukrywały się ofiary przed śmiercią i która stała się miejscem ich pochówku, zostanie oznaczona roślinami wizualnie wytyczającymi jej granice, a zarazem zabezpieczającymi ją przed czynnikami naturalnymi czy zwierzętami.

W proces przygotowań do trwałego upamiętnienia zaangażowano Natalię Budnik, architektkę (dla) krajobrazu, która wraz z zespołem Fundacji i zaproszonymi ekspertami/kami zaprojektowała roślinny pomnik. Dla zespołu ważne było to, aby koncepcja pomnika uwzględniała specyfikę lokalnego ekosystemu. Fundacja blisko współpracowała z Nadleśnictwem i władzami lokalnymi; prowadzono także konsultacje botaniczne i biologiczne.

W listopadzie 2022 roku w Pikulach odbyło się uroczyste upamiętnienie. Obok drewnianej macewy zostały umieszczone macewy kamienne oraz tablica informacyjna. Rankiem 4 listopada 2022 roku odsłonięto pomnik/nagrobek – z udziałem lokalnej społeczności, Muzeum Regionalnego, Nadleśnictwa oraz władz Janowa Lubelskiego i sąsiednich gmin, a także przedstawicielami duchowieństwa, Rabinem i Biskupem, młodzieżą licealną i osobami reprezentującymi organizacje żydowskie.

Ceremonii towarzyszyły wydarzenia kulturalne: warsztaty fotograficzne dla uczniów lokalnego liceum, pokaz filmu w Janowskim Ośrodku Kultury oraz spotkania z lokalną społecznością zorganizowane przez Janowskie Stowarzyszenie Ławeczka Dialogu, zajmujące się pamięcią i wielokulturową historią regionu. W samym upamiętnieniu wzięło udział ponad 100 osób.


Rozwiązania

  1. Rozwinięcie pomysłu na żywy, zielony pomnik, który wizualnie oznaczy miejsce pochówku, a jednocześnie sprawi, że ludzkie szczątki będą zabezpieczone (przed ingerencją ludzi, zwierząt, czynników naturalnych); wykorzystanie architektury krajobrazu i konkretnych odmian roślin.
  2. Przeprowadzenie upamiętnienia o charakterze procesualnym: rozpoczęcie od badań, następnie oznaczenie miejsca przy pomocy tymczasowego drewnianego znacznika, wreszcie – odsłonięcie zielonego pomnika podczas partycypacyjnej ceremonii upamiętniającej.
  3. Nawiązanie długofalowej współpracy służącej upamiętnieniu, w którą zaangażowanych jest wielu interesariuszy, z władzami publicznymi włącznie.


Wnioski

  • Warto angażować społeczność lokalną, partnerów i lokalne władze we współtworzenie upamiętnienia i towarzyszącego mu programu edukacyjnego od samego początku jego przygotowywania,
  • Warto poszukiwać nowatorskich sposobów uczczenia pamięci ofiar przy uwzględnieniu wpływu takiej ingerencji na otaczającą przyrodę
  • Warto budować kompleksowy program upamiętnienia, ze specjalną ceremonią i wydarzeniami towarzyszącymi dla różnych grup odbiorczych (pokaz filmu, warsztaty dla liceum), aby dotrzeć do jak największej liczby osób.


Realizacja i wsparcie

Pierwszego symbolicznego upamiętnienia (drewniana macewa) dokonano z pomocą The Matzevah Foundation. Fundacja Zapomniane w procesie badań skorzystała z finansowego wsparcia Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Międzynarodowego, Sojuszu na rzecz Pamięci o Holokauście (IHRA). Upamiętnienie w 2022 roku zostało przeprowadzone w ramach projektu NeDiPa, finansowanego z unijnego programu „Obywatele, równość, prawa i wartości” (CERV). W proces zaangażowali się również partnerzy projektu: krakowskie Stowarzyszenie FestivALT i wrocławska Fundacja Urban Memory.


Więcej informacji

Fundacja Zapomniane nadal poszukuje informacji na temat tożsamości ofiar i lokalizacji żydowskich pochówków w Pikulach i okolicach. Szczegóły na stronie internetowej.

Ta strona używa plików cookie. Przeczytaj więcej o naszej Polityce Cookies, w której informujemy o celu stosowania przez nas plików cookies. Jeśli klikniesz Akceptuję – zgadzasz się na zainstalowanie marketingowych plików cookies na swoim urządzeniu w celu dostosowania naszych reklam do Twoich potrzeb.