Choć słowo to kojarzy się głównie z programowaniem i tworzeniem produktów technologicznych, może być przydatne w pracy z trudnym dziedzictwem. Prototypowanie rozumiemy tu jako eksperymentalny proces, podczas którego zespoły projektowe testują pomysły, wdrażając je na niewielką skalę celem zweryfikowania, czy działają zgodnie z zamierzeniami i odpowiadają na potrzeby użytkowników/użytkowniczek. Jak wiadomo, praca z trudnym dziedzictwem może być pełna wyzwań i nieprzewidywalna. Dlatego dobrze jest stosować metodę małych kroków i sprawdzać różne podejścia, zanim zobowiążemy się do definitywnego rozwiązania. W przypadku miejsc trudnego dziedzictwa może to oznaczać korzystanie z różnych form tymczasowego oznakowania terenu czy przeprowadzenie serii efemerycznych działań upamiętniających.
Zaletą takiego podejścia jest to, że pozwala ono na zgromadzenie wokół inicjatywy różnych interesariuszy/ek i doświadczanie różnych form upamiętniania, a zarazem tworzy przestrzeń do negocjacji finalnej formy upamiętnienia. Ponadto, pozwala szerszej publiczności zapoznać się z potencjalnymi, nowymi planami na zagospodarowanie/wykorzystanie danego terenu. Podejście to może stać się okazją do wyrażenia swojego zainteresowania sprawą przez nowe grupy, które mogą włączyć się w proces upamiętnienia i opieki nad danym miejscem.