Trudne dziedzictwo
Żydowscy breslauerzy oraz inne lokalne historie, konteksty i działania.
Program wydarzenia
Celem konferencji jest przedstawienie szerokiemu gronu odbiorców działań różnorodnych środowisk - naukowych, organizacji pozarządowych, samorządów lokalnych, urbanistyki i aktywizacji obywatelskiej - pracujących z tematyką trudnego dziedzictwa.
Przygotowaliśmy panele dyskusyjne o trudnym dziedzictwie, pracy w terenie i upamiętnieniach. Będziemy rozmawiać m.in. o wyzwaniach, sukcesach, współpracy i wizjach na przyszłość. Przywołamy konteksty i przykłady lokalne z Wrocławia i Dolnego Śląska, ale i z innych regionów Polski czy innych krajów. W programie są też wykłady o ludziach i miejscach związanych z historiami żydowskich breslauerów, w tym o historyku Willym Cohnie, architektach z rodziny Haddów oraz o Muzeum Żydowskim. Zaprezentujemy projekt artystyczny w przestrzeni miejskiej Wrocławia związany z tematyką wydarzenia, a w weekend przed konferencją zapraszamy na spacery z przewodnikami.
Wydarzenie zostało objęte patronatem Przedstawicielstwa Regionalnego Komisji Europejskiej w Polsce.
Adres: Ibis Styles Wrocław Centrum, plac Konstytucji 3 Maja 3, 50-083 Wrocław
I piętro - centrum konferencyjne
Sponsorzy
-
Program NeDiPa - Negotiating Difficult Pasts jest realizowany dzięki wsparciu Unii Europejskiej w ramach programu Citizens, Equality, Rights and Values (CERV)
-
Jest związana z Komisją Europejską od 2005r. Obecnie (od 2018r.) specjalistka ds. mediów w Przedstawicielstwie Regionalnym Komisji Europejskiej, wcześniej pracowała w dyrekcji generalnej ds. stabilności finansowej, usług finansowych i unii rynków kapitałowych, w gabinecie komisarza Olliego Rehna i dyrekcji generalnej ds. konkurencji.
W latach 2010-2012 pełniła funkcję I Sekretarza ds. kultury, polityki audiowizualnej i prawa własności intelektualnej w Stałym Przedstawicielstwie RP przy UE, gdzie była odpowiedzialna za przygotowanie polskiej prezydencji w Radzie UE w wyżej wymienionych obszarach. Karierę zawodową rozpoczęła od wolontariatu europejskiego pracując w dziale komunikacji Europejskiej Stolicy Kultury Brugia 2002. Z wykształcenia dziennikarka i specjalistka od komunikacji. Studiowała w Polsce (Uniwersytet Wrocławski) i Belgii (Uniwersytet w Gandawie). -
Menedżerka, fundraiserka, działaczka kulturalna i badaczka judaistyki. Jest dyrektorką wykonawczą Fundacji Urban Memory we Wrocławiu, której była współzałożycielką w 2020 roku. W latach 2020-2021 pracowała jako Menadżerka Partnerstw Europejskich dla izraelsko-palestyńskiej organizacji edukacyjnej Middle East Entrepreneurs of Tomorrow – MEET. Wcześniej, przez dziesięć lat, Agnieszka pracowała przy tworzeniu strategii komunikacyjnych i organizacji wydarzeń w Brukseli. Jest również zaangażowana w badania naukowe. Ukończyła studia magisterskie z zakresu cywilizacji żydowskich w Centrum Studiów Żydowskich w Heidelbergu oraz studia magisterskie z Politologii na Uniwersytecie Wrocławskim. Brała udział w projekcie badawczym „Topografia Zagłady we Breslau/Wrocławiu 1933-1949” prowadzonym przez Politechnikę Drezdeńską (publikacja w 2023 r.).
-
Jako niezależny ekspert Maciej zajmuje się m. in. tematyką sektorów kreatywnych, dziedzictwa kulturowego oraz rolą kultury w rozwoju lokalnym. Obecnie prowadzi własną działalność: doradza Europejskiej Fundacji Kultury w zakresie polityk europejskich, a także współprowadzi kampanię na rzecz roli kultury w politykach UE, Cultural Deal for Europe. Jest również ekspertem oceniającym wnioski w unijnych programach, a także prowadzi warsztaty i konferencje. W latach 2015-2021 pracował jako urzędnik w Komisji Europejskiej w Brukseli w wydziale polityki kulturalnej, a wcześniej w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz biurach British Council w Warszawie i Paryżu. Z wykształcenia jest tłumaczem i politologiem, absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego oraz College of Europe. Współpracuje z projektem NeDiPa.
-
Doktor, adiunktka w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego; autorka książki Pamięć społeczna w zwierciadle języka. Analiza dyskursu pokolenia przełomu (2011) oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych. Współprzewodnicząca Polish Memory Studies Group; stypendystka Narodowego Centrum Nauki; obecnie zajmuje się pamięcią społeczną i krajobrazem kulturowym „Ziem Odzyskanych” – ze szczególnym uwzględnieniem Wrocławia i kolejnych powojennych pokoleń jego mieszkańców.
-
Kulturoznawczyni, adiunktka w Katedrze Judaistyki im. T. Taubego Uniwersytetu Wrocławskiego. Zajmuje się współczesną filozofią, w tym filozofią żydowską oraz problematyką pamięci i Zagłady. Jest autorką licznych przekładów i artykułów, monografii Etyka i pamięć o Zagładzie (2016), redaktorką m. in. Beauty, Responsibility, and Power (2014, z Leszkiem Koczanowiczem) oraz zbioru tekstów Wiedza (nie) umiejscowiona. Jak uczyć o Zagładzie w Polsce w XXI w? (2021); gościnną redaktorką numeru czasopisma Studia Judaica, Prac kulturoznawczych oraz członkinią rady redakcyjnej nowopowstałego periodyku naukowego Eastern European Holocaust Studies. Obecnie ukończyła opracowanie przekładu Etyki pamięci izraelskiego filozofa Avishaia Margalita oraz pracuje nad monografią mu poświęconą. Mama Joachima i Ruty.
-
Doktor, antropolożka, badaczka, współautorka inicjatywy Laboratorium muzeum oraz „Muzea dla klimatu”. Dyrektorka Centrum Cyfrowego w Warszawie. Interesuje ją społeczna rola instytucji kultury oraz ich relacje z odbiorcami, specjalizuje się w analizie i wdrażaniu strategii partycypacyjnych, badaniach publiczności oraz otwieraniu dostępu do zasobów dziedzictwa. W pracy akademickiej zajmuje się badaniem kultur pamięci i rolą instytucji w procesie instytucjonalizacji dyskursów na temat przeszłości. Wiceprezeska Fundacji Zapomniane, zajmującej się odnajdywaniem i lokalizowaniem zapomnianych, nieupamiętnionych grobów ofiar Zagłady.
-
Etnolożka i serbistka, badaczka terenowa, edukatorka muzealna. Od 2008 r. zaangażowana w dokumentowanie niematerialnego dziedzictwa kulturowego Dolnego Śląska w ramach działań Fundacji Ważka i Muzeum Etnograficznego we Wrocławiu. Autorka i współautorka wystaw, publikacji, filmów etnograficznych oraz płyt z muzyką tradycyjną. Zajmuje się edukacją regionalną, archiwistyką społeczną, a także badaniem i zespołowym praktykowaniem pieśni z zespołach: KUST, Pieśni Odzyskane, Znajome Królika.
-
Doktor, historyczka sztuki, nauczycielka akademicka, tłumaczka, kuratorka. W latach 2007-2013 kuratorka w POLIN - Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie, gdzie prowadziła także dział naukowy.
Autorka książki „Udział Żydów wrocławskich w kulturalnym i artystycznym życiu miasta od emancypacji do 1993 r.” (Warszawa, Neriton 2009) i wielu artykułów poświęconych zagadnieniu sztuki w kulturze żydowskiej, publikowanych w Polsce i zagranicą.
Studiowała na Uniwersytecie Wrocławskim, Uniwersytecie w Marburgu (Niemcy), w Europejskim Instytucie Studiów Żydowskich w Sztokholmie, a także na Uniwersytecie Sussex w Wielkiej Brytanii. Obecnie pracuje w Collegium Polonicum (UAM w Poznaniu, Europa Universität Viadrina) oraz GWZO - Leibniz-Institut für Geschichte und Kultur des östlichen Europa (GWZO) e.V.
Fot: Magdalena Starowieyska, POLIN - Muzeum Historii Żydów Polskich
W 1928 roku powstała idea utworzenia we Wrocławiu Muzeum Żydowskiego. Misja i wizja tej instytucji pomyślana była z rozmachem, a w jej powstanie zaangażowali się wrocławscy działacze kulturalni, mecenasi sztuki, historycy i uczeni z Żydowskiego Seminarium Teologicznego. Miała ona posiadać funkcję edukacyjną, dokumentacyjną i artystyczną. Jej wystawa inauguracyjna poświęcona była 800-leciu obecności Żydów na terenie Śląska. Czy była to jednak placówka tworzona wyłącznie przez Żydów i dla Żydów? Jaką rolę pełniła na mapie innych ośrodków wystawienniczych we Wrocławiu? Co stało się ze zbiorami Muzeum, czy można je gdzieś jeszcze zobaczyć? Po odpowiedzi zapraszamy na wykład!
-
Doktorantka na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Przedmiotem jej badań jest interdyscyplinarne spojrzenie na piśmienną praktykę słowną diariuszy czasów Zagłady. W 2018 roku uzyskała tytuł magistra filologii angielskiej na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Przedmiotem badań jej pracy dyplomowej był fenomen anty-języka. Jej zainteresowania naukowe to antropologia praktyk językowych, przekładoznawstwo, tekst wobec Zagłady. Od 2019 roku jest sekretarzem Komisji Nauk Filologicznych Oddziału PAN we Wrocławiu, a od 2020 roku pełni funkcję redaktora pomocniczego periodyku naukowego Academic Journal of Modern Philology (Wrocław). W latach 2021–2022 wolontariuszka projektu „Miejsca Pamięci i Zapominania” realizowanego przez Fundację Urban Memory z Wrocławia.
-
W 2003 roku uzyskała tytuł magistra filologii germańskiej na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego. Przedmiotem badań jej pracy dyplomowej był fenomen miasta jako miejsca akcji, w której świat przedstawiony jest odpowiednikiem rzeczywistej sytuacji społecznej, politycznej i historycznej. Jej zainteresowania naukowe to tematy związane z zróżnicowaną przestrzenią miejską, historia mówiona oraz tłumaczenie wspomnień mieszkańców przedwojennego Breslau. W latach 2021–2022 wolontariuszka projektu „Miejsca Pamięci i Zapominania” realizowanego przez Fundację Urban Memory z Wrocławia. Z fundacją związana również w roli badaczki materiałów źródłowych znajdujących się w archiwach i zasobach online oraz w archiwach we Wrocławiu i w regionie. Od 2021 pełni funkcję kierownika Oddziału IV - ewidencji, informacji, udostępniania w Archiwum Państwowym we Wrocławiu.
Prelegentki poprowadzą "opowieść" o codzienności w żydowskim Breslau, która zostanie osadzona na postaci ojca Williego Cohna - Louisie Cohnie. Ten przybywając do miasta w połowie XIX w. zapoczątkował dalsze losy rodziny w Breslau. Podczas wykładu zostanie podjęta próba zdefiniowania „żydowskiej dzielnicy” Breslau połowy XIX wieku na przykładzie wybranej grupy mieszkańców, m.in. poprzez analizę miejsca zamieszkania, wykonywanych zawodów oraz pozycji społecznej kobiet na podstawie nazwiska Cohn w 1858 roku. Narracja o rodzinie Cohnów oprze się głównie na danych wywiedzionych z ksiąg adresowych. Zostanie opisana historia jednej z jego ulic Breslau/ Wrocławia, a prelegentki skupią się na domu rodzinnym Cohnów, jego zwyczajach i wartościach w nim pielęgnowanych (w oparciu o dzienniki Williego Cohna).
-
Z wykształcenia dziennikarka i specjalistka ds. PR. Od 13 lat pracuje w organizacjach pozarządowych. Od 2020 roku jest prezeską Fundacji Dom Pokoju. Zajmuje się budowaniem dialogu i pracą w społecznościach lokalnych. Specjalizuje się w rewitalizacji społeczno-gospodarczej i budowaniu sieci współpracy międzysektorowych – przez 9 lat, prowadziła Infopunkt Nadodrze, a także zaangażowana była tworzenie programu rewitalizacji wrocławskiego Nadodrza. Fundacja Dom Pokoju realizuje nagradzany Program na rzecz Romów i Romni rumuńskich.
-
Doktor nauk technicznych; w latach 1977-1996 pracownik naukowy i wykładowca w Politechnice Wrocławskiej, w latach 1995-2001 pracował w biznesie międzynarodowym. Od 2002 ekspert w dziedzinie zarządzania projektami i finansowania ochrony środowiska i wykładowca (wizytujący) w Politechnice Wrocławskiej, Uniwersytecie Ekonomicznym, Wyższej Szkole Bankowej a obecnie w Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 2009-2015 zarządzał dużym publicznym funduszem finansowym i pracował w nadzorze bankowym. Kierował i zarządzał wieloma projektami z dziedziny ochrony środowiska, gospodarki wodnej i adaptacji do zmian klimatu, czym zajmuje się na mniejszą skalę i obecnie.
Związany z Fundacją Bente Kahan (FBK) od początku jej istnienia. W latach 2006-2018 koordynował od strony finansowej i technicznej projekt rewaloryzacji kompleksu Synagogi pod Białym Bocianem. Obecnie kieruje projektem „Nauka o Holokauście dla lepszej przyszłości (przeciwdziałanie ksenofobii i wykluczeniu)” w FBK.
-
Historyczka sztuki, koordynatorka projektów, doktorantka Uniwersytetu Wrocławskiego. Zajmująca się historią architektury XIX i XX wieku. Współpracowała z Hochschule Mainz przy projekcie cyfrowej rektonstrukcji wrocławskiej Nowej Synagogi. Obecnie pracuje dla fundacji OP ENHEIM oraz Niemiecko-Polskiej Fundacji Ochrony Zabytków i Kultury, zajmując się projektami związanymi z dziedzictwem kulturowym.
-
Dyrektor Departamentu Spraw Społecznych Urzędu Miejskiego Wrocławia.
-
Koordynator projektów w Fundacji Edukacja dla Demokracji, gdzie odpowiadał m.in. za projekty edukacyjne dla nauczycieli białoruskich, projekty crowdfundingowe i e-learning. Obecnie zajmuje się edukacją obywatelską i projektami z Funduszu Pomocowego PAFW. Trzykrotnie nauczyciel w rejsach „Niebieskiej Szkoły” na żaglowcu „Fryderyk Chopin”. Dwukrotnie wybrany do Samorządu Mieszkańców Saskiej Kępy. Współtwórca i prezes dzielnicowego stowarzyszenia “Wiatrak”. Członek Wikimedia Polska. Wolny czas poświęca na żeglarstwo, rower i wycieczki krajoznawcze.
-
Socjolożka, badaczka architektury synagogalnej, historyczka sztuki. Absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego, członkini Collegium Invisibile, doktorantka GSSR Polskiej Akademii Nauk. Specjalizuje się w badaniach nierówności społecznych (szczególnie awansu i pozycji kobiet) oraz synagog jako miejsc (nie)pamięci.
Oprócz pracy badawczej inicjuje i koordynuje projekty społeczne, m.in. GETTO. Częstochowskie dziedzictwo (2016 r. – aktualnie), TAKAfucha (2016 r.), Częstochowski Festiwal Sztuki (2013 r.). Uczestniczka projektu UMF "Miejsca Pamięci i Zapominania" 2021-2022.
-
Wrocławski architekt, absolwent Politechniki Wrocławskiej. Współzałożyciel pracowni ch+ architekci, mającej w swym dorobku projekty o charakterze rewitalizacyjnym, poprawiających jakość i funkcjonalność przestrzeni urbanistycznej i architektonicznej miasta oraz zapomnianych i niszczejących fragmentów tkanki urbanistycznej. Współautor kluczowych realizacji pracowni, m.in. przebudowy Wrocławskiego Centrum Kongresowego przy Hali Stulecia UNESCO, przebudowy MWW, a także obiektów i przestrzeni użyteczności publicznej dedykowanych społecznościom lokalnym, m.in. Centrum na Przedmieściu przy ul. Prądzyńskiego. Współzałożyciel i prezes Fundacji Urban Memory.
-
Studiowała lingwistykę stosowaną i filozofię. Od 2007r. pracuje w Komisji Rabinicznej ds. Cmentarzy, gdzie zajmuje się koordynacją działań związanych z grodzeniem, porządkowaniem i upamiętnianiem cmentarzy żydowskich. Współzałożycielka Fundacji Zapomniane (2014 r.), w ramach której współtworzy pierwszą polską bazę danych żydowskich grobów wojennych oraz zajmuje się zbieraniem relacji świadków Zagłady oraz badaniami historycznymi nad tzw. wiejskim Holocaustem.
-
Współzałożyciel VROA Architekci, adiunkt na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, działał w Fundacji Jednostka Architektury, był korespondentem A10 New European Architecture. Współautor m.in. Muzeum Współczesnego Wrocław i Regionalnego Centrum Turystyki Biznesowej. Jest autorem książek: Bryk do architektury (wyd. SARP 2015), We wstecznym lusterku (Wydawnictwo Unpubleashed, SARP Oddział we Wrocławiu 2014), Architektura racjonalnej Europy (EMG 2019). Współkurator wystaw (z Aleksandrą Czupliewicz) np. Jan Szpakowicz - przestrzeń elementarna, Noc w Mediolanie, Leszek Zdek. Układanka w Muzeum Architektury. Autor komiksów: Soleil mécanique i Ville nouvelle (Éditions çà et là).
-
Architekt, prezes SARP - Stowarzyszenie Architektów Polskich we Wrocławiu.
-
Historyczka sztuki, w szczególności architektury i urbanistyki, zajmująca się m.in. zagadnieniami współczesnymi i średniowieczną urbanistyką miast europejskich. Konserwatorka zabytków pracująca w samorządowych i wojewódzkich strukturach administracyjnych, była Miejska Konserwator Zabytków we Wrocławiu, autorka opracowań i dokumentacji historyczno-architektonicznych i konserwatorskich. Jej ostatnie zainteresowania zawodowe związane są z pracą nad powojennym dziedzictwem architektonicznym i rozwijane w kontakcie z Getty Conservation Institute w Los Angeles. Mama wspaniałego, dwuletniego Kazia.
-
Daniel is a Swedish architect and a doctoral student at the Institute of History, Dresden University of Technology, Germany. His research topic is Jewish architecture in pre-war Breslau under Nazi reign, focusing on two architects, brothers Hadda. Daniel has his family roots in the Hadda family from pre-war Breslau, today Wrocław. He received an MA degree in architecture from Lund University, Sweden in 2010 and specializes in historic preservation.
He runs his independent architectural practice since 2014. Daniel is an accredited head architect by the Swedish National Property Board for three historic castles in southern Sweden. Daniel has worked for several years with Jewish cultural heritage in Sweden, including the restoration of the synagogue in Norrköping and the old Jewish burial chapel in Stockholm.
Daniel jest szwedzkim architektem i doktorantem w Instytucie Historii Uniwersytetu Technologicznego w Dreźnie w Niemczech. Jego tematem badawczym jest architektura żydowska w przedwojennym Breslau pod rządami nazistów, a dokładnie praca dwóch architektów, braci Hadda. Daniel wywodzi się z rodziny Haddów z przedwojennego Breslau, dzisiejszego Wrocławia. Uzyskał tytuł magistra architektury na Uniwersytecie w Lund w Szwecji w 2010 roku i specjalizuje się w konserwacji zabytków.
Od 2014 roku prowadzi niezależną pracownię architektoniczną. Daniel jest głównym architektem akredytowanym przez Szwedzką Radę Majątkową dla trzech historycznych zamków w południowej Szwecji. Daniel od wielu lat zajmuje się żydowskim dziedzictwem kulturowym w Szwecji, pracował m.in. przy odrestaurowaniu synagogi w Norrköping i historycznej kaplicy grobowej na cmentarzu żydowskim w Sztokholmie.
Who were the Hadda brothers, and why does their legacy matter? This lecture will take you on a tour through modern day Wrocław, to discover traces of modernistic Breslau. It is the story of two Jewish brothers, who built separate careers in the Weimar Republic, which left traces all over what is today Western Poland and Eastern Germany. After the Nazi takeover of power, they became two of Breslau’s most prominent advocates for Jewish architecture and culture under an increasingly oppressive regime.
Tytuł wykładu: Co pozostało z dokonań Haddów - żydowskich architektów z Breslau - we współczesnym Wrocławiu?
Kim byli bracia Hadda i dlaczego ich dziedzictwo ma znaczenie? Wykład Daniela zabierze słuchaczy w podróż po współczesnym Wrocławiu, aby odkryć ślady modernistycznego Breslau. Jest to historia dwóch żydowskich braci, którzy zbudowali odrębne kariery w Republice Weimarskiej, pozostawiając ślady na terenie dzisiejszej zachodniej Polski i wschodnich Niemiec. Po przejęciu władzy przez nazistów stali się dwoma najwybitniejszymi orędownikami żydowskiej architektury i kultury w coraz bardziej opresyjnym reżimie.
Podczas wykładu dostępne będzie tłumaczenie symultaniczne z j. angielskiego na j. polski.
-
Z wykształcenia Filolog Klasyczny, z zamiłowania piekarz i grafik. Student wrocławskiej Judaistyki i absolwent Europejskiego Instytutu Studiów Żydowskich w Szwecji - Paideia. Od lat związany z wrocławską Gminą Żydowską, współpracuje z Urban Memory Foundation (Wrocław) oraz stowarzyszeniem FestivALT i CentrALT (Kraków) współorganizując wydarzenia w przestrzeni miejskiej, warsztaty kulinarne oraz spotkania z kulturą i sztuką żydowską.
-
Słuchaczka II roku Kolegium Doktorskiego Socjologii na Uniwersytecie Wrocławskim. Interesuje się badaniami biograficznymi, pamięcią zbiorową oraz historią i kulturą przesiedlonych Kresowian. Współpracuje z Wrocławską Rodziną Katyńską, Stowarzyszeniem Osób Represjonowanych przez III Rzeszę oraz Związkiem Sybiraków Oddział Wrocław. Pracuje w Ośrodku „Pamięć i Przyszłość” w projekcie „Wrocław i Falstad nie zapomną! Polskie i Norweskie spojrzenie na totalitaryzmy”. Od 2021 roku wolontariuszka w projekcie “Miejsca Pamięci i Zapominania” w Fundacji Urban Memory.
Projekt artystyczny „Trzy Ziemie” Anny Schapiro - spacer z komentarzem.
Prace Anny Schapiro, artystki z Berlina, powstały we współpracy z Fundacją Urban Memory i pozostaną w przestrzeni Wrocławia do końca października 2022 r. Poprzez ten projekt artystyczny udało się zaznaczyć i zakomunikować historię cmentarza żydowskiego przy ul. Gwarnej w przestrzeni Wrocławia.
Prace wizualne Anny Schapiro poruszają się między rzeźbą a malarstwem. W przeciwieństwie do klasycznej idei dzieła artystycznego o ustalonej formie, są one elastyczne i często dopasowują się do wybranego miejsca niczym druga skóra. Dana przestrzeń jest nie tylko miejscem realizacji dzieła, lecz staje się jego aktywnym nośnikiem.
We Wrocławiu Schapiro posłużyła się głównie naturalnymi pigmentami ziemnymi, tymczasowo podkreślając w dwóch miejscach (ul. Gwarna i Pl. Konstytucji 3 Maja) widoczne jeszcze granice dawnego cmentarza żydowskiego przy ul. Gwarnej (dawniej Claassenstrasse). W ten sposób, praca Anny ukazuje poprzednie warstwy historyczne i topograficzne terenu oraz jego przemiany w czasie.
Więcej o artystce: www.annaschapiro.com
-
Z wykształcenia Filolog Klasyczny, z zamiłowania piekarz i grafik. Student wrocławskiej Judaistyki i absolwent Europejskiego Instytutu Studiów Żydowskich w Szwecji - Paideia. Od lat związany z wrocławską Gminą Żydowską, współpracuje z Urban Memory Foundation (Wrocław) oraz stowarzyszeniem FestivALT i CentrALT (Kraków) współorganizując wydarzenia w przestrzeni miejskiej, warsztaty kulinarne oraz spotkania z kulturą i sztuką żydowską.
-
Absolwentka łódzkiego kulturoznawstwa oraz wrocławskiej judaistyki. Od 2021 r. doktorantka w Instytucie Historycznym UWr, w którym pod okiem prof. Bożeny Szaynok przygotowuje dysertację dotyczącą jidyszowego periodyku „Dos Naje Lebn” wydawanego w Polsce w latach 1945-1950. Od 2021 r. współpracuje z Fundacją Urban Memory. Interesuje się także cmentarzami żydowskimi w kontekście ich dokumentalizacji, upamiętniania oraz statusu prawnego. Z zamiłowania i wyboru jidyszystka oraz początkująca edukatorka kultury żydowskiej.
Projekt artystyczny „Trzy Ziemie” Anny Schapiro - spacer z komentarzem.
Prace Anny Schapiro, artystki z Berlina, powstały we współpracy z Fundacją Urban Memory i pozostaną w przestrzeni Wrocławia do końca października 2022 r. Poprzez ten projekt artystyczny udało się zaznaczyć i zakomunikować historię cmentarza żydowskiego przy ul. Gwarnej w przestrzeni Wrocławia.
Prace wizualne Anny Schapiro poruszają się między rzeźbą a malarstwem. W przeciwieństwie do klasycznej idei dzieła artystycznego o ustalonej formie, są one elastyczne i często dopasowują się do wybranego miejsca niczym druga skóra. Dana przestrzeń jest nie tylko miejscem realizacji dzieła, lecz staje się jego aktywnym nośnikiem.
We Wrocławiu Schapiro posłużyła się głównie naturalnymi pigmentami ziemnymi, tymczasowo podkreślając w dwóch miejscach (ul. Gwarna i Pl. Konstytucji 3 Maja) widoczne jeszcze granice dawnego cmentarza żydowskiego przy ul. Gwarnej (dawniej Claassenstrasse). W ten sposób, praca Anny ukazuje poprzednie warstwy historyczne i topograficzne terenu oraz jego przemiany w czasie.
Więcej o artystce: www.annaschapiro.com
-
Z wykształcenia Filolog Klasyczny, z zamiłowania piekarz i grafik. Student wrocławskiej Judaistyki i absolwent Europejskiego Instytutu Studiów Żydowskich w Szwecji - Paideia. Od lat związany z wrocławską Gminą Żydowską, współpracuje z Urban Memory Foundation (Wrocław) oraz stowarzyszeniem FestivALT i CentrALT (Kraków) współorganizując wydarzenia w przestrzeni miejskiej, warsztaty kulinarne oraz spotkania z kulturą i sztuką żydowską.
-
Studentka trzeciego roku architektury na Politechnice Wrocławskiej, czynnie działa w Wydziałowym Samorządzie Studenckim. Pochodzę z Dębicy, z Podkarpacia i tam też działam jako instruktorka harcerska. W ramach studiów interesuje ją zwłaszcza architektura społeczna i partycypacja mieszkańców w procesach kreowania przestrzeni, zwłaszcza w kontekście tabuizowanych tematów. Do projektu MPiZ dołączyła w marcu 2021 roku. W jego ramach przeprowadzała wywiady na temat przestrzeni cmentarza z mieszkańcami budynków przy ulicy Dworcowej.
Projekt artystyczny „Trzy Ziemie” Anny Schapiro - spacer z komentarzem.
Prace Anny Schapiro, artystki z Berlina, powstały we współpracy z Fundacją Urban Memory i pozostaną w przestrzeni Wrocławia do końca października 2022 r. Poprzez ten projekt artystyczny udało się zaznaczyć i zakomunikować historię cmentarza żydowskiego przy ul. Gwarnej w przestrzeni Wrocławia.
Prace wizualne Anny Schapiro poruszają się między rzeźbą a malarstwem. W przeciwieństwie do klasycznej idei dzieła artystycznego o ustalonej formie, są one elastyczne i często dopasowują się do wybranego miejsca niczym druga skóra. Dana przestrzeń jest nie tylko miejscem realizacji dzieła, lecz staje się jego aktywnym nośnikiem.
We Wrocławiu Schapiro posłużyła się głównie naturalnymi pigmentami ziemnymi, tymczasowo podkreślając w dwóch miejscach (ul. Gwarna i Pl. Konstytucji 3 Maja) widoczne jeszcze granice dawnego cmentarza żydowskiego przy ul. Gwarnej (dawniej Claassenstrasse). W ten sposób, praca Anny ukazuje poprzednie warstwy historyczne i topograficzne terenu oraz jego przemiany w czasie.
Więcej o artystce: www.annaschapiro.com
-
Przewodnik, absolwent Historii oraz Turystyki i rekreacji. W 2015 r. uczestniczył w dokumentacji cmentarza żydowskiego w Mikulovie, co przyczyniło się do zainteresowania historią oraz kulturą żydowską. Dziedzictwo sztuki sepulkralnej Dolnego Śląska stało się przedmiotem jego pracy magisterskiej zatytułowanej „Cmentarze żydowskie na Dolnym Śląsku w ujęciu tanatoturystycznym”. Współpracował jako asystent w projekcie badawczym dotyczącym pamięci społeczności żydowskiej i niemieckiej na Śląsku. Ukończył kurs pilota wycieczek i rezydenta biur podróży, natomiast po odbyciu kursu przewodnickiego realizuje się jako przewodnik miejski we współpracy z Wrocmanią. Podczas studiów był zaangażowany w działalność koła naukowego „Sznirele Perele”, współpracuje z Fundacją Urban Memory.
Czas trwania: 2 godz.
Start: Plac Solny, przy pomniku zwanym Iglicą
Spacer poprowadzimy miejscami ważnymi dla wrocławian, a w szczególności dla wrocławskich Żydów. Nie zabraknie miejsc dobrze znanych i tych na pierwszy rzut oka nieoczywistych Przejdziemy zatem przez plac Solny i Rynek, posłuchamy o Synagodze pod Białym Bocianem, w drodze na ulicę Łąkową zahaczymy o plac Wolności. Za każdym z tych miejsc kryje się historia, którą odsłoni dla nas Przemek Jaworski.
-
Z wykształcenia historyczka, z zamiłowania przewodniczka miejska po Wrocławiu, członkini Koła Przewodników Miejskich PTTK. Współtwórczyni Grupy Aktywnych Pilotów i Przewodników, wspólnie z którą zrealizowała na Borku trzy projekty w ramach Mikrograntów pod wspólnym tytułem ”Borek gra w zielone”. Mieszkanka Borka od ponad trzydziestu lat, zafascynowana jego historią i przyrodą, od roku radna Osiedla Borek. Specjalizuje się w organizowaniu spacerów literackich, we współpracy z bibliotekami: Miejską oraz Dolnośląską oraz spacerów poświęconych przywracaniu pamięci o dawnych mieszkańcach Wrocławia. Współorganizatorka Zimowej Akademii Wiedzy o Wrocławiu, cyklu O literaturze w naturze oraz gier miejskich.
-
Wrocławianka, licencjonowana przewodniczka po Wrocławiu, pilot wycieczek oraz członkini Koła Przewodników Miejskich PTTK. Współpracowała z miastem w ramach projektu Mikrogranty realizując gry terenowe oraz spacery dla mieszkańców. Miłośniczka architektury modernistycznej oraz wycieczek rowerowych po Dolnym Śląsku. W ramach Letnich Spacerów z Przewodnikami współprowadzi wycieczki rowerowe po Wrocławiu i okolicach. Zawsze uśmiechnięta i pełna dobrej energii, z zaangażowaniem opowiada o Wrocławiu.
Czas trwania: 2 godz.
Start: róg ul. Januszowickiej i Kutnowskiej, od strony Parku Południowego
Zapraszamy na spacer z przewodniczami po pięknej willowej dzielnicy Wrocławia - Borek. W trakcie oprowadzania posłuchamy o takich miejscach jak dawne wille Maksa Silberberga, Carla Sachsa, Emila Kaima, Davida Friedmanna, Leo Lewina oraz Smochowera. Poznamy historie znamienitych breslauerów zamieszkujących te wille przed wojną ze szczególnym naciskiem położonym na wyjątkowe kolekcje sztuki, których byli właścicielami.